Rozpalanie ogniska to nieodłączny element wielu przygód na świeżym powietrzu, a także sposób na stworzenie ciepłej atmosfery podczas spotkań w ogrodzie czy na biwaku. Choć wydaje się to prostą czynnością, aby ognisko paliło się długo i stabilnie, warto znać kilka podstawowych zasad. Kluczową rolę odgrywa nie tylko technika rozpalania, ale także wybór odpowiedniego drewna, które zapewni równomierne spalanie i odpowiednią ilość ciepła. W tym artykule dowiesz się, jak efektywnie rozpalić ognisko, jakich materiałów najlepiej używać na podpałkę oraz jakie rodzaje drewna są idealne do stworzenia trwałego i bezpiecznego ognia.
Jak się robi ognisko?
W pierwszej kolejności należy poszukać właściwej rozpałki zapalającej się od iskier krzesiwa. Jakie drewno na ognisko? Można pomyśleć o wiórach drzewnych nasiąkniętych żywicą, niewielkich suchych gałązkach, kawałeczkach drewna lub w ostateczności gazecie czy gotowej podpałce, choć to rozwiązanie jest najmniej ekologiczne. Miłośnicy tzw. bushcraftu, czyli popularnej formy survivalu, korzystają z hubiaka pospolitego – grzyba znajdującego się na korze drzew o miąższu długo podtrzymującym żar.
Warto mieć blisko siebie resztę rozpałki, za pomocą której będzie można rozprowadzić płomienie. Gałązki mogą posłużyć do zbudowania “tipi” lub stożka, począwszy od najmniejszych kawałków drewna. Pod tą konstrukcją będzie miejsce dla rozpałki w momencie, gdy zacznie się palić, choć możliwe jest podpalenie jej, kiedy już znajduje się pośrodku gałązek.
Jak zrobić ognisko na działce lub w innym miejscu? W celu rozpalenia ognia, należy trzymać krzesiwo nad rozpałką pod kątem 30-45º, a zapali się ona dzięki spadającym iskrom. Płomienie osiągną większą moc, jeśli się łagodnie podmucha w zarzewie ogniska. Alternatywą dla pocierania ostrzem o kamień jest przeciąganie kamieniem po ostrzu od dołu (W drugiej sytuacji robi się ruch do siebie zamiast od siebie, co niweluje ryzyko zniszczenia konstrukcji z rozpałką, która wcześniej się uformowała). Należy podkreślić, że rozpalenie ognia za pomocą krzesiwa jest dużo bardziej skomplikowaną czynnością niż zapalenie kuchenki turystycznej. Potrzeba do tego sporego doświadczenia, dlatego dobrze to wcześniej przećwiczyć, tym bardziej, że za pierwszym razem może to zająć co najmniej 20 minut.
O czym trzeba pamiętać, organizując ognisko?
Przed rozpaleniem ogniska trzeba wcześniej zorientować się, czy na danym terenie nie ma gminnego lub jakiegokolwiek lokalnego zakazu rozpalania ognia. Trzeba przy tym pamiętać, że według polskich przepisów, nie można używać otwartego ognia w odległości wynoszącej mniej niż 100 m od granicy lasu, a także na terenach nieprzeznaczonych do tego celu, w lasach (można tylko w określonych przestrzeniach), przestrzeniach śródleśnych, a także na łąkach czy torfowiskach.
Miejsce na ognisko powinno być osłonięte od wiatru i, jeśli to możliwe, znajdować się blisko źródła wody. Jego rozpalenie powinno mieć miejsce na kamienistym obszarze lub gołej ziemi, w jak największej odległości od pniaków, drzew czy zwisających gałęzi. Należy również pamiętać o zachowaniu odpowiedniej przestrzeni pomiędzy ogniem a swoim wyposażeniem, takim jak namioty, plecaki, śpiwory oraz pożywienie. Wokół ogniska najlepiej rozłożyć kamienie lub rozpalić je w zagłębieniu wykopanym bezpośrednio w ziemi.
Łatwiejszą kontrolę nad ogniem i sprawne ugaszenie go zapewni ognisko w możliwie jak najmniejszych rozmiarach. Maksymalna średnica oraz wysokość płomieni to 1 m, a dostosowanie się do tych zasad ułatwi także pieczenie kiełbasek czy ziemniaczków. Ponadto, dobrze zaopatrzyć się w skromny zapas wody, np. w misce, bidonie lub garnku. Rozpalać ogień można jedynie przy pomocy papieru bądź specjalnej rozpałki w tabletkach, a zdecydowanie odradza się użycie do tego łatwopalnych płynów. Kategorycznie zabrania się wrzucania śmieci do ogniska, a w szczególności plastikowych czy aluminiowych odpadów. Ogień cały czas trzeba nadzorować, a przed położeniem się spać lub opuszczeniem ogniska, należy zebrać w palenisku wszelkie części drewna mające kontakt z ogniem i ugaszenie ich poprzez co najmniej dwukrotne zalanie popiołu wodą. Następnie trzeba nabrać pewności, że w ognisku brakuje jakiegokolwiek rozpalonego żaru oraz rozrzucić resztę drewna pozbawionego kontaktu z ogniem i zostawić po sobie możliwie najmniej widocznych śladów. Szczególną ostrożność należy zachować, gdy w pobliżu ogniska przebywają dzieci.
Czas spędzony przy ognisku w gronie rodziny lub przyjaciół z pewnością zapadnie na długo w pamięci. Dobrze jednak mieć na uwadze wszystkie powyższe porady, zwłaszcza te dotyczące bezpieczeństwa, aby uniknąć nieszczęścia. W przypadku zastosowania się do wszystkich wskazówek, będzie można cieszyć się cudownym wydarzeniem i wspaniałymi chwilami z najbliższymi.
